امشب     

امشب از طاقت این حوصله دلگیر شدم

                                             بر لب مرغ سحر ناله شبگیر شدم

تا بر آن  مکتب  نازت  نرود درس  طمع 

                                            بر سر طفلک دل ترکه سخت گیر شدم     

جان اگر در طلبت ساغر معراج کشید

                                           حیف و صد حیف که دل بسته زنجیر شدم

چه غم از گم شدن کوچه وصلت که من

                                             سر بن بست خیالت سخره تدبیر شدم            

                                              شکوٍه

مرا در دولت مهرت نصیب از مهربانی نیست

                                                     جوانمردا ضعیف کشتن مرام پهلوانی نیست

به حق صحبت دیرین  ترحم  بر  دل  خونین

                                                    سکوت  سرد  رنج  آور ذلیل همزبانی نیست

اگر دشت شب هجرت همه بیهوده پیمایم

                                                    ره گم کرده  در  ظلمت گناه ساربانی نیست

چنان تاراج گری کرده است سپاه تیرمژگانت

                                                    دگر بی خانمانها را  امید  خانمانی  نیست

ببین در بحر عشق تو چه طوفانی ز هجرانست

                                                    نشسته کشتی در گل غرور بادبانی نیست

                                                                                          (arash.kh)

                                  بهانه

وقتی جدایی دلم تورا بهانه میکند

                                            تمام شهر کوچه را پر از ترانه میکند

دگر خزان هجر تو صبر مرا مقام نیست

                                            ببین خیال سوختنت مرا پروانه میکند

سکوت چگونه سر کند اگر نفیر حنجره

                                            شکایت غم تو را چو نی زمانه میکند

غریق بحر عشق تو امید ساحلش چه سود

                                            که ناجی روز تدبیر خواب کرانه میکند

تشنه دشت طلبت سراب عقلم چه سود

                                             چشمه آب لیلی ات مرا دیوانه میکند

                   همه  عمر  خوانده ام  مرگ  فراقت به دعا

                    عجب ز این تیر دعا چه خوب کمانه میکند

                                                                                           (arash.kh)

                               دلیل من

تو ای افسون چشمانت دلیل آه سرد من

                                                تو ای پیمان پنهانت گواه عمری فرد من

تو ای آشوب هر آرام تو ای تاراج هر آلام

                                                دوای این دل بیمار دلیل هر چه درد من

تو ای زیباترین رویا میان خواب و بیداری

                                                 خیال  روی ماه  تو  غریق  فرد فرد من

تو ای محبوب بی همتا تو ای زیباگل هستی

                                                 به روی تربت این دل تو تنها یاس زردمن

تو ای مهتاب شب هنگام تو ای مقصود بی انجام

                                                 تمامت  نوری  بر  راه  دل  شبگرد  من

                      تو ای برهان هر عرفان تو ای هجران هر هزیان

                       در  این  بازار  نامردی  بمان  جاوید  مرد  من

                                                                                 (arash.kh)

                               باران

ببخش باران اگر خیسم به زیر آن نگاه تو

                                             ببخش باران اگر معصوم شدم غرق گناه تو

ببخش باران اگر در من نبودش طاقت رفتن

                                             ز برق تیغ چشمانت ز مژگان سپاه تو

ببخش باران اگر تنها میان کوچه حسرت

                                              چه شبها را به سر کردم به امید پگاه تو

ببخش باران اگر عمری به زیر بار غربتها

                                              شدم مظلوم بی یاور به سیلاب پناه تو

                                                                                    (arash.kh)