هجر تو

اگر چه ساده رفته ای ز انحنای دیده ام

                       قسم ب داغ هجر تو که دل ز دل بریده ام

کویر زجر انتظار , من و یه صبر بی قرار

                       برای با تو بودنم چه بی امان دویده ام

نگاه سرد نارفیق زبان زخم ناشفیق

                       و من به احترام تو همه به جان خریده ام

غبار سبزت ای بهار ز جای پایت افتخار

                       بروی زخم دیده ام چو مرحمی کشیده ای

دلم رمیده از قفس در آرزوی همنفس

                        عجب به شوق دیدنت بدون پر پریده ام

نماد قصه ها شدم ز قصه ی ساده رفتنت

                        دگر به چشم مردمم نشان خواب ندیده ام

اگر چه ساده رفته ای ز انحنای دیده ام

                        ز تار و پود خاطرت چه پیله ای تنیده ام